خبرگزاری حوزه/ تاریخ شیعه در برگ برگ سبز و دلنوازش، نامهای بلند و ارواح شریف و بزرگان معرفت نیوشی را جای داده است که هر یک نماد و نشانه ای از مجاهت در راه خدایند.
مجاهدانی که با سلاح تقوا و پاکی و استقامت و بزرگی، سلوک عرفانی خویش را در راه سخت و شیرین تلاش برای حق، به انجام رسانده و فرجامی نیک و زیبا را برای خویش رقم زدند.
از جمله این بزرگان و نام آوران عرصه نور و سرور معنوی، آیت الله شیخ محمدباقر آقا نجفی است.
او که متولد سال ۱۲۳۵ هجری قمری در اصفهان و رحلت نموده در سال ۱۳۰۱ هجری قمری در نجف اشرف بوده است از زمره علمای برجسته شیعه بود که در طول دوران حیات طیبه اش جزء ارکان و زعمای برجسته حوزه علمیه اصفهان بود.
· پدری معنوی و مرشدی فاضل؛ پسر کو نشان دارد از پدر...
آقا شیخ محمد باقر نجفی فرزند آیت الله شیخ محمدتقی رازی ایوانکی (اصفهانی) «صاحب حاشیه» است که کتاب ارزشمند و خطیر« هدایةالمسترشدین» برایش این لقب را به همراه آورد.
کتابی که جزء پیشاهنگان کتب مربوط به علم اصول فقه است.
این عالم ربانی و پدر روحانی متولد ایوانک و در شمار برجستگان و نام آورانِ از علمای اصول مند در خطه شهیر و عالم خیز حوزه علمیه اصفهان بوده است و مربی و مرشد شاگردانی بس عظیم الشأن که از آن میان می توان به بزرگمرد عالم تشیع، عالم بصیر و مبارز جناب میرزای شیرازی اشاره کرد که حکم تحریم تنباکو و رهبری قیام مبارزه با امپراطوری استعمارگر بریتانیای کبیر اشاره نمود.
· سالک حق و راهی دیار اشرف نجف؛ رسم عشاق علم
آیت الله محمد باقر آقانجفی اصفهانی همچون دیگر اقران و امثالش برای بهره بردن وافر از محیط علم و عمل و به جهت ادامه تحصیل راهی نجف اشرف شد و توفیق یافت تا فقه و اصول فقه را در کلاس درس عالم بزرگ و شهیر جهان تشیع شیخ حسن کاشف الغطاء و نیز روحانی ربانی شیخ محمد حسن نجفی صاحب جواهر بیاموزد و بنابر تشخیص به توجه و اشاره فقیه عالیمقام آیت الله شیخ مرتضی انصاری به درجه رفیع اجتهاد برسد.
· رو سوی اصفهان؛ خطه نور و هنر و علم و ایمان
ایشان پس از تحصیل و کسب فیوضات علمی و رسیدن به مراتب والای معرفتی در حوزه علمیه برجستة نجف اشرف به اصفهان بازگشت و محفل تدریس و مقام صدور فتوا را در خویش جمع نمود.
اجرای حدود شرعی و قصاص و برگزاری نماز در مسجد شاه(امام خمینی(ره)) اصفهان از زمره دیگر فعالیتهای دینی و فرهنگی ایشان بود.
دوران حضور ایشان و عصر زعیم بودنشان بر حوزه علمیه اصفهان، روزگار پناه بودن برای محرومان و ملجأ و مأمن گشتن برای مستضعفان بود و ایشان در تمام طول عمرش و خاصه در زمانی که زعامت حوزه علمیه اصفهان ر عهده دار شد همواره حمایتگر مردم بی پناه و حامی محرومان و درماندگان می شد.
آیت الله آقا نجفی اصفهانی در امر تربیت شاگردان برجسته و پروراندن بزرگان خطه علم و معرفت تلاش درخور و ماندگاری به انجام رساند و بزرگان بیشماری از محفل درس و مکتب اخلاق و محیط فضل ایشان شکوفا شدند و به جامعه علم دین عرضه گشتند.
· شاگردان مبرز؛ یادگاران وادی علم و عمل
از جمله شاگردان مبرز ایشان می توان به بزرگان و اعاظمی همچون حضرات آیات عظام جهانگیرخان قشقایی، سید اسماعیل صدر، سید محمدباقر درچه‌ای و سید محمدکاظم طباطبایی یزدی اشاره نمود.
در میان آثار و تألیفات این عالم ربانی و طبیب روحانی نیز می توان به مجموعه ای اصیل و بی بدیل رسید و از خرمن فضل و معرفتش جرعه ها نوشید.
و از آن جمله باید یادکرد از رساله‌ای در حجیت ظنّ طریقی، لبّ الاصول و لبّ الفقه و دیگر آثار مخطوط و منثور ایشان که جملگی در زمره برترین ها و بهترین هایند.
· فرزندان صالح؛ یادگاران پربرکت عالم آسمانی
اما آثار و باقیات الصالحات ایشان تنها به نوشتارها و تألیفات خلاصه و محدود نمی شود بلکه فرزندان صالح و گلهای بوستان بهشتی وجود این عالم نورانی هم از جمله برکات و باقیات ارزشمند و پرخیر و برکت ایشان محسوب می شوند.
ایشان شش پسر داشت که جملگی در کار علم و آموختن معارف دینی شدند و از زمره مجتهدان در آموزه های حوزه علیمه شیعی گشتند.
محمد تقی نجفی معروف به آقا نجفی و برادرش شیخ محمد علی نجفی که هر دو از رهبران و پیشاهنگان قیام تنباکو در شهر اصفهان به شمار می رفتند.
محمدحسین نجفی که صاحب کتاب «تفسیر اصفهانی»؛ کتابی که متنش تفسیری عرفانی از قرآن کریم است و جزء برجسته ترین و اهم تألیفان ایشان محسوب می شود.
محمد علی نجفی که به ثقه الاسلام شهره بود و همراه برادرش آقانجفی جزء رهبران جنبش تنباکو در اصفهان به شمار می رفت.
فرزند دیگر آیت الله اصفهانی آقانورالله نجفی بود که از زمره روحانیون طرفدار مشروطه محسوب می شد.
جمال‌الدین نجفی نیز فرزند بعدی ایشان است که در کنار برادرش نورالله نجفی جزء طرفداران مشروطه در اصفهان بود و از جمله مهم ترین اقداماتش در این حوزه امضای اعلامیه‌ای بود مبنی بر لزوم اطاعت از دستورات بزرگان و زعمای تشیع در نجف اشرف.
و بالاخره اسماعیل نجفی که او هم از جمله مجتهدان و برجستگان علمی عصر خویش به شمار می رفت.
· آنک؛ هنگامة رفتن و حماسة عروج...
این عالم ربانی و فقیه روحانی و طبیب نورانی همانطور که اشاره کردیم در سال ۱۳۰۱ هجری قمری و پس از عمری تلاش علمی و مجاهدت عملی در راه نشر معارف الهی و احیای ارزشهای شیعی در جوار مولا و مقتدایش در نجف اشرف دارفانی را وداع گفت و به ملکوت اعلی پیوست.
درود خدا و پاکان و نیکان درگاهش بر روان پرفتوح این مرد الهی و یادش هماره گرامی و راهش همیشه پاینده و پر رهرو باد!
آمین یا رب العالمین!
نظر شما